فهرست مقالات
کمی زحمت، کمی فکر و وظیفه‌ای که نداریم
کمی زحمت، کمی فکر و وظیفه‌ای که نداریم
کمی زحمت، کمی فکر و وظیفه‌ای که نداریم
هزار اتهامِ قربانی
کمی زحمت، کمی فکر و وظیفه‌ای که نداریم
کمی زحمت، کمی فکر و وظیفه‌ای که نداریم
در بابِ معنا و مصداق تجاوز بسیار نوشته و می‌نویسند. در این مقاله کمی به قربانی پرداخته‌ایم، به تحلیل روان‌شناختی شرم و سکوت. هم‌چنین در بستری تاریخی، به واکاوی لایه‌های این رفتار در تابلویِ رِنی از داستان سوزانا و قصه‌ی لوکریس به روایت شکسپیر، و یک ماجرای واقعی
نومید باش و بمیر . . .!ـ
کمی زحمت، کمی فکر و وظیفه‌ای که نداریم
پوشاندنِ خنجر یا نمایاندنِ حزنِ درون؟
در باب روان‌شناسیِ شرارت
انسان با تمام سخنرانی‌های غرا و خطابه‌های دل‌ربایش در باب اخلاقیات، گرایشی ذاتی به شرارت دارد، و به‌رغم باورهایی گاه عمیق به نادرستیِ اعمالی مشخص، از دیدن‌شان و گاه از ارتکاب‌شان لذت می‌برد، حتی اگر با گذشت کوتاه‌زمانی از آن لذت‌ها سرخورده و شرم‌گین شود. جستجو برای یافتن توضیحی
پوشاندنِ خنجر یا نمایاندنِ حزنِ درون؟
به نادانی خویش مفتخر باشیم و از نادانیِ بیشتر نهراسیم
پوشاندنِ خنجر یا نمایاندنِ حزنِ درون؟
مروری بر تاریخچه‌ی لبخند در نقاشی و عکاسی پرتره
چرا آدمیان برای صدها سال در نقاشی‌ها و سپس عکاسی پرتره تا اوایل قرن بیستم، با چهره‌ای عبوس، بی‌روح، کمی محزون، گاه متفکر، برخی اوقات مغموم و سرد و مبهوت تصویر شده‌اند؟ و پرسش سرراست‌تر آن‌که "چرا نمی‌خندند؟" آیا معقول است بپنداریم انسان‌های آن روزگار به‌راستی محزون‌تر بودند؟ آیا آن چهره‌های متفکر و مغموم بازتاب‌دهنده‌ی واقعیت روزمره‌شان بوده یا یگانه شیوه و روش پسندیده برای ثبت چهره‌ی انسان؟ مد روز یا واقعیت زندگی؟ بهتر آن بود که نخندند تا خنجرهایشان پنهان بماند، که شکسپیر از زبان ملکوم نوشته‌بود "در لبخندهای آدمیان، خنجرهایی نهفته است"؟
به نادانی خویش مفتخر باشیم و از نادانیِ بیشتر نهراسیم
به نادانی خویش مفتخر باشیم و از نادانیِ بیشتر نهراسیم
به نادانی خویش مفتخر باشیم و از نادانیِ بیشتر نهراسیم
بازشناسی جهل و چیرگیِ هراس‌انگیز و هوس‌انگیزش
در اواسط دهه‌ی هشتاد میلادی، مارلیز ویت – پزشک، جراح و استاد دانشگاه آریزونا- پیشنهاد برگزاری کلاسی را داد با عنوان “مقدمه‌ای بر پزشکی و دیگر نادانی‌ها”. از ایده‌اش استقبال گرمی نشد؛ یکی از مقامات دانشگاه در پاسخ گفت ترجیح می‌دهد از مقامش استعفا دهد تا از برگزاری کلاسی درباره‌ی جهل حمایت کند.
لذتِ خواندن مقاله‌ی واقعی
به نادانی خویش مفتخر باشیم و از نادانیِ بیشتر نهراسیم
به نادانی خویش مفتخر باشیم و از نادانیِ بیشتر نهراسیم
درباره‌ی “مقاله” - نگاهی تحلیلی بر مقاله‌ای از کتاب “دفترچه‌ی خاطرات و فراموشی” اثر محمد قائد
اهل فن تعریف این ژانر ادبی را بسیار دشوار یافته‌اند؛ گونه‌ای لغزنده از نوشتار که در برابر هر تعریف جامع و دقیقی مقاومت می‌کند. بیکن آن را تفکرات پراکنده نامید، و ساموئل جانسون به آن عنوانِ یورش‌های بی‌قاعده‌ی ذهن داد... ادامه
مشکل، معما و قلمروی قوای شناختی / قدم‌زدن در مرز میان فهم‌پذیری و فهم‌ناپذیری
خانم و آقای عزیز، شما عادی نیستید! / عادی‌بودن به چه معناست و چه چیزی غیرعادی است
خانم و آقای عزیز، شما عادی نیستید! / عادی‌بودن به چه معناست و چه چیزی غیرعادی است
نوام چامسکی، زبان‌شناس و فیلسوف مشهور، در مقاله‌ای مهم و تاثیرگذار تمایز میانِ دو مفهوم مشکل و معما را به بحث گذاشت و تلاش کرد توضیحی کمابیش واضح ارائه دهد. چامسکی تفاوت میان این دو مفهوم را مسئله‌ای می‌دید در راه مطالعه‌ی زبان، و از خلال آن، مطالعه‌ی ذهن انسان.
خانم و آقای عزیز، شما عادی نیستید! / عادی‌بودن به چه معناست و چه چیزی غیرعادی است
خانم و آقای عزیز، شما عادی نیستید! / عادی‌بودن به چه معناست و چه چیزی غیرعادی است
خانم و آقای عزیز، شما عادی نیستید! / عادی‌بودن به چه معناست و چه چیزی غیرعادی است
آنچه تا دقایقی پیش شدیدا غیرعادی بود، پس از گفتگویی کوتاه کاملا عادی تلقی میشود. پرسش آن است که مرز میان عادی و غیرعادی چیست که می‌توان به سرعت، و بدون تغییری در وضع موجود، از آن عبور کرد؟ ...ادامه
امتداد "من" تا کجاست؟ / کنکاشی در باب مختصاتِ خویشتن
خانم و آقای عزیز، شما عادی نیستید! / عادی‌بودن به چه معناست و چه چیزی غیرعادی است
امتداد "من" تا کجاست؟ / کنکاشی در باب مختصاتِ خویشتن
انسان درکی مستقیم، بی‌واسطه و درونی از خود دارد. برای ابراز عقیده‌ی خویش و نقطه نظرش در باب هر موضوعی، جملاتش را بدونِ نیاز به لحظه ای درنگ با "من" شروع می‌کند، و یقینش درباره‌ی "من"، از هر چیزی در جهان اطراف بیشتر است. با وجود این قطعیت، در پاسخ به پرسش "من چیست" و از چه تشکیل شده، چه خواهد گفت؟ آیا محدوده‌ی"من"، به مختصات جسم خلاصه میشود؟ و پوستی که بدن آدمی را احاطه کرده خط مرز میان او و جهان است؟ پس چگونه است که کمد لباس، کشوی لوازم خصوصی، گوشی تلفن همراه و محتویات دفتر یادداشت خصوصی سالهای نوجوانی و آرشیو موسیقی شخصی، به شدیدترین وجه ممکن جزئی از "من" تلقی میشوند؟ ...ادامه
"هر کسی عقیده ای دارد" یا "این صرفا نظر شماست"
"هر کسی عقیده ای دارد" یا "این صرفا نظر شماست"
امتداد "من" تا کجاست؟ / کنکاشی در باب مختصاتِ خویشتن
اگر عبارت "این صرفا نظر شماست"، بدین معنا به کار می رود که اعتبار هیچ نظری از دیگری بیشتر نیست، پس استدلال و مباحثه به چه کار می آید؟ برای پاسخ گفتن به این سوالات، و کمی کاهش از درد و رنجِ ناشی از تجربه یِ شنیدنِ چنین عباراتی، می بایست کمی به کند و
کاو فلسفی پرداخت و از برخی جزئیات ابهام زدایی کرد. . . . ادامه
آرشیو
متهم کردن یا متهم شدن، مسئله این است / جستاری در باب وضعیت اتهام
ابهام زدایی از چند مفهوم / این "اخلاق"، آن "اخلاق" و آن دیگری "اخلاق"
متهم کردن یا متهم شدن، مسئله این است / جستاری در باب وضعیت اتهام
در روانِ انسان چه چیزی نهفته است که او را این گونه در عطش دائمی قضاوت، نقد و سرزنش نگه می دارد؟
آنچه علمی است، و آن چه علمی نیست / مهمل گویی در قالبی موجه
ابهام زدایی از چند مفهوم / این "اخلاق"، آن "اخلاق" و آن دیگری "اخلاق"
متهم کردن یا متهم شدن، مسئله این است / جستاری در باب وضعیت اتهام
در تمایلی تاریخ نگارانه به هر دوره ی تاریخی هویتی معین داده می شود. برخی معتقدند یونان باستان را می توان عصر شکوفایی فلسفه و خرد دانست، قرون متعاقبش . . . ادامه
ابهام زدایی از چند مفهوم / این "اخلاق"، آن "اخلاق" و آن دیگری "اخلاق"
ابهام زدایی از چند مفهوم / این "اخلاق"، آن "اخلاق" و آن دیگری "اخلاق"
ابهام زدایی از چند مفهوم / این "اخلاق"، آن "اخلاق" و آن دیگری "اخلاق"
در مقایسه با زبانی هم چون انگلیسی که افرادی در آن، شفاف و روشن اما موجز و به اختصار نوشتن را با جدیت پی می گیرند، آموزش می دهند و این خصایص را جزو امتیازات متن یا گفتار به حساب می آورند، زبان فارسی چندان کارنامه ی درخشانی ندارد . . . ادامه